m. –où
(1) Action de pleurer, pleur.
●(c.1680) NG 657-658. Gen ouilleu (…) / N'alle quet cons. ●(1752) PEll 391. Gwél, Pleurs, larmes.
●(1847) FVR 362a. Ne vo ken a gaon, nag a wel. ●(1877) EKG I 307. el leac'h m'edo ar c'hri hag ar vouel. ●(1878) EKG II 80. N'oa nemed vouel ha kaon.
●(1912) BUAZpermoal 854. Neuze e savas gouel. ●(1961) LLMM 86/151. e veze gwelet alies a-walc’h gouleier o flaminañ dre ar garm, skrij, gouel pe c’hoarzhadeg o sevel diouzh ar mogerioù didoenn. ●(1978) PBPP 2.1/231. ahé vó gwél, tr. «il va y avoir des pleurs.»
(2) Gouel-dour-dispenn : tout en larmes, en pleurs.
●(1912) BUAZpermoal 403. Pa zizroas Isidor d'ar gêr, e kavas e wreg gouel-dour-dispenn.
(3) Goueloù-ki : larmes de crocodile.
●(1938) DIHU 322/51. golein a vokedeu hag e ouileu-ki. ●golo xi. ouileu-ki : larmes de crocodiles.