m. –ion Étranger.
●(1499) Ca 60a. Diauaesour in estraing est. ●(c.1500) Cb 61b. Diauasour in Estraing est. ●(1633) Nom 187a. Bellum externum : guerre estrangere : bresel an diauesouryen.
●(17--) TE 39. ur forbanét hag un dianvezour.
●(1904) DBFV 46a. dianvézour, m. pl. –zerion, tr. «étranger, qui n'est pas de la maison ou du pays.» ●(1910) ISBR i. en dianvézerion. ●(1912) AHBT 86. Karget é Bethléem a zianvézerion. ●(1921) BUFA 96. un dianvézour hag en doé kleuet er sant é predeg. ●(1922) EOVD 147. nen dé ket treuhoalh bout amiabl get en dianvézerion. ●(1942) DHKN 75. Plijadur diaol e gavè en diavézour, goudé bout laeret glanded er plah, é turel hoah ivl ar en tan en doé huéhet en hé halon kredik.