v.
I. V. intr.
(1) Hurler.
●(1499) Ca 209b. yudal. g. vller / crier / plorer.
●(1659) SCger 67a. hurler, tr. «iudal.» ●(c.1718) CHal.ms ii. hurler comme un chien, ou comme un loup, tr. «hudal, ïudal el ur blei, pe el ur c'hi.»
●(1872) ROU 101b. Rugir, tr. «iudal.» ●(1876) TDE.BF 306b. Iudal, v. n.., tr. «Rugir, hurler.» ●(1890) MOA 195a. Crier comme font les loups, tr. «iudal.»
(2) Pleurer.
●(1972) SKVT I 181. Memes tra, e rae droug din, mes ne yuden ket.
(3) Yudal e gof warnezhañ = bezañ marnaoniet.
●(1908) PIGO II 148. E tu-hont ma yude e gof warnean, e sonje gant spont (...).
(4) =
●(1924) BILZbubr 40/898. Pinvidigez Izabel ?… Daou c'hir, yudal a reont an eil deus egile.
II. V. tr. d. [narratif indirect] Crier.
●(1924) LZMR 5. «Boulc'hast ! a yud ar Beuzeg, kouezet oun en eur poull !