adv. En Haute-Bretagne ; partie orientale d’un pays, l’est.
●(1868) FHB 188/256a. ez a kezeg aleiz a Vreiz izel varlaeziou. ●(1869) FHB 253/351b. eur zoudart bennak bet varlaeziou.
●(1914) FHAB Meurzh 70. eun den hag a garie e vro, ha ma tec'he diouti pennadou, evit mont varlaeziou (...). ●(1921) FHAB Ebrel 76. da gas Bretoned da glask o bara warlaesiou ? ●(1922) FHAB Mae 133. ne vezent ket o klask mont da redet ar c'hêriou na war-laesiou. ●(1926) FHAB Genver 27. Daou lampon, eus a war-laeziou. ●(1931) VALL 81b. en Haute Bretagne, tr. «war-laeziou.» ●(1963) EGRH II 206. warlaezioù pl., tr. « partie orientale d’un pays, l’est. »