adj., adv. & prép.
I. Attr./Épith.
(1) Horizontal.
●(1931) VALL 364b. Horizontal, tr. «war blên.»
(2) Oferenn war-blaen : messe basse.
●(1727) HB 239. assista en un Oferen var-blean.
●(1931) VALL 464a. messe basse, tr. «oferenn war blên.»
(3) (en plt de qqn) Qui ne se gêne pas.
●(1896) GMB 496. pet[it] Trég[uier] eun den war i blén, un homme qui ne se gêne pas.
II. Adv.
(1) Sans chanter (à la messe).
●(1869) FHB 244/277b. ec'h ouzont oll an ofisou dindan evor, hag e canont, hag e respontont var blean, dioc'h ma vez izom, ep levr ebet.
(2) En prenant son temps, sans se presser.
●(1896) GMB 496. pet[it] Trég[uier] war ma vlén (marcher, parler, etc.) à mon aise, sans me presser.
●(1955) VBRU 7. pa stagas da douiñ war e blaen ne oa kiriek da netra. ●(1963) LLMM 99/266. e pare ar studier e selloù war ar ribloù e-lec’h ma wele o ruzañ war o flaen glazarded meur heñvel ouzh treustoù lardet gant pri.
(3) (Lire) couramment.
●(1931) VALL 163a. lire couramment, tr. «lenn war blaen.»
III. Loc. prép. War-blaen gant : de plain-pied avec.
●(1931) VALL 563b. de plain-pied, tr. «war-blaen (avec gant).»