m. cf. baou
A. enfant.
(1) Waoñ du : croquemitaine.
●(1900) ANDP 4. «Tonton Pipi, eme ar potr bihan, n'ouveet ket ? ac'han a zo êt unan dec'h gant ar Ouaon du !» / – «Zerr da vek, beginot», eme an tad. Ia, da ar re-man, Pipi, a zo aman o laret ec'h eo êt oc'h an ti-all gant an diaoul, war digare eo marvet hep sakramancho. ●(1927) GERI.Ern 676. waoñ du, tr. «croquemitaine T[régor], t[erme] enfantin.» ●(1982) PBLS 94. (Sant-Servez-Kallag) diwall, ar wañv (du) a zo o tond, tr. «attention, le croquemitaine arrive.»
(2) Bêbête.
●(1927) GERI.Ern 676. waon m., tr. «Bête, insecte T[régor], t[erme] enfantin.» ●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 149. (Plouarzhel) Maonv, maonved (g) = insecte e galleg.
B. Sexe masculin.
●(1929) SVBV 82. en eur skrabat e waoñig ken na zibardaone !