m. –où (musique)
(1) Violon.
●(1710) IN I 446. evel ma teu ur violancer, o pinçat quement corden a guef disacord en e violanç, d'o accordi oc'h o starda pe oc'h o laoscaat. ●(1727) HB 365. Meulit-ên gant an dabourin hac ar fleut chœur : meulit-ên gant ar violançou hac an ogrou.
●(1887) RCP IV 28. Dansomp'ta, gwiolans, / Eme ar zounerien.
(2) Vielle.
●(18-) SBI ii 156. Dampet vô ma violans ! tr. «Damnation de ma vielle ! dirent les sonneurs.»