tulipezenn

f. –où, tulipez (botanique) Tulipe.

●(1732) GReg 944b. Tulipe, plante & fleur, tr. «tulipesen. p. tulipès.»

●(1876) TDE.BF 645a. Tulipezenn, s. f., tr. «tulipe, plante ; pl. tulipez, masculin. »

●(1914) DFBP 332a. tulipe, tr. «Tulipezen.»