v. intr.
(1) Trotter.
●(1499) Ca 203b. Trotal. g. troter. ●(1633) Nom 31b. Equus succussator, succussarius, succussor, tortor, crucians : trotier, qui va le trot, & galoppe dur : march trotter, pehiny á trot calet.
●(1659) SCger 121b. troter, tr. «trotal.» ●176a. trotal, tr. «troter.» ●(1732) GReg 942a. Troter, tr. «Trotal. pr. trotet. Van[netois] troteiñ.»
●(1896) GMB 725. trotter (…) pet[it] tréc[orois] troqyal.
●(1909) FHAB Ebrel 127. Pere eo an tri zra diesa da gas d'ar foar. (Respont miz Mae p. 159) Eur c'hi heb trottal / Eun oc'h heb oc'hal / Eur plac'h yaouank heb fic'hal.
(2) Vaguer, errer.
●(1659) SCger 122b. vaguer, tr. «trotall.»
(3) sens fig. Bouillir.
●(1919) FHAB Gouere 19. An dour a rank derc'hel da drotal war e bouezig. ●(1924) LZBt Mezheven 35. Er pout e verver dour a doler ennan, pa drot, dornadou bleud maïz.