Tron

m. –ed, –ioù, –où (religion) Trône, ange.

●(1790) Ismar 163. Devær en Tronèt e zou laquad én hur halon ur gùir peah.

●(1874) POG 61-62. gand an Elez hag ann Arc'helez, ann Trouniou. ●(1879) GDI 87. en ælèd, en arhæled, en trôneu. ●(1894) BUZmornik 719. prins an Troned, ann trede keur elez.