adj. Trompeur.
●(1732) GReg 249a. Decevant, ante, propre à decevoir, tr. «troumplus.»
●(1834) APD 65. farloti anezo [marc'hadourez] dre ur finese dromplus. ●(1838) OVD 41. pligeadurieu trompus. ●(1869) SAG 260. hag a bep amzer ar feintiz a zo bet trompluz. ●(1857) HTB 54. didan eun diavaez trompluz. ●(1869) SAG 186. chalmet gant he gomzou trompluz.
●(1911) SKRS II 231. mouez trompluz an diaoulou-ze.