adj.
(1) Troet da : orienté vers.
●(1955) STBJ 149. An daol-voued (...) a oa troet ar penn uhela anezi da doull ar prenestr.
(2) Bout troet àr, war = bezañ troet gant.
●(1911) BUAZperrot 46. troët var al labour hag er beden. ●(1936) DIHU 297/33. troeit ar er brehoneg. ●(1936) FHAB Kerzu 464. Re droet eo an itron-man war an dilhad kaer !
(3) [au compar. ou au superl.] Enclin.
●(1905) KANngalon Eost 462. ez int troetoc'h da velet an tu-mad. ●(1911) BUAZperrot 7. biskoaz n'oa bet gwelet manac'h ebed troëtoc'h var ar studi. ●167. Troëtoc'h eo darn var ar mad. ●362. Unan eus an oberou a drugarez m'oa troëta da ober. ●(1926) FHAB Here 397. sonjal a ran ez eo breman re droet an dud da c'hallegat.
►[empl. comme subst.]
●(1911) BUAZperrot 343. o welet an troet m'oa var ar studi.
(4) Bezañ troet : avoir mis bas.
●(1857) CBF 96. Ho kazek e deuz ebeuliet n'euz ket pell. Ia, troet eo eiz deiz zo, tr. «Votre jument a pouliné il n'y a pas longtemps. Oui, elle a mis bas il y a huit jours» ●(1931) VALL 6a. elle a accouché, tr. «(troet popul.) eo.»
(5) (cuisine) Tourné.
●(1857) CBF 4. Ann amann a zo troet, tr. «Le beurre est échauffé.»