adj. Qui retentit.
●(1911) BUAZperrot 429. boud spountus ar c'hoummou, trouz tregarnus ar gurun. ●(1912) BUAZpermoal 436. boud spontus ar c'hoummou, trouz tregernus ar c'hurun. ●(1931) VALL 655b. Retentissant, tr. «tregernus.» ●(1944) VKST Mae 132. eun tamm arem skiltrus, un tamm koevr tregernus.