v. tr. d.
I.
(1) Tondre (un animal).
●(1499) Ca 199b. Tousaff. g. tondre.
●(1659) SCger 118b. tondre, tr. «tousa.» ●(1732) GReg 928a. Tondre, tr. «Touza. pr. touzet. Van[netois] touzeiñ.»
●(1849) LLB 1473. kent chonjal ou zouzein [hou tevend]. ●(1861) BSJ 12. un oén péhani ne sann grig a pe vér doh en touzein. ●(1876) TDE.BF 629a. Touza, v. a., tr. «Tondre les cjeveux ou les poils.» ●Touzit he benn d'ezhañ, tr. «rasez-lui la tête.»
●(1907) VBFV.fb 74a. peler, ôter le poil, tr. «touzein.» ●(1926) FHAB Mezheven 218. Bep bloaz e vez touzet an denved wardro fin miz mae.
(2) Tondre (la laine d'un animal).
●(1909) KTLR 48. divar he denved, e touze gloan d'ober dillad d'ezhi, d'he goaz ha d'he bugale.
(3) Paître, brouter.
●(1932) ALMA 147. geot druz ha glaz (...) ne vezent ket touzet mat gant ar chatal korn.
(4) Tondre (haie, etc.).
●(1930) DIHU 226/61. N'en des chet a chipot ! Er meitour en des de gampenn er hléieu ha de douzein er pluhennou (pé garheu) éraok monet kuit ag é dachen.
(5) (textile) Tondre, raser (du drap, etc.).
●(1732) GReg 928a. Tondre des draps, tr. «Touza mezer.»
II. sens fig.
(1) Dérober, rafler (qqc. à qqn).
●(17--) BMa lviii. Mais e archant a dous dioutan, tr. «Mais il lui dérobe son argent.» ●1393. Efanerat ameus touset, tr. «J'ai raflé son panier.»
(2) Voler (qqn).
●(1874) FHB 497/214a. ne ket touza he vuizien e a rea, mes ho c'hignat.
●(1909) NOAR 57. «Ha penaos hon deus-ni gellet lezel ar re-all da douza ac'hanomp evel-se ?» ●(1935) DIHU 289/303. n'hellant ket hon «touzein» d'ou chonj. ●(1955) STBJ 87. e-lec'h ma kavje, marteze, tud dizonest d'e grignat pe d'e douzañ.
(3) Dépenser complètement.
●(1964) BRUD 17/6. Med touzet int bet [eur gwenneg bennag] beteg an hini diweza.
(4) Gagner.
●(1978) LLMM 186/19. Ne oa ket, se 'zo sklaer, kalz tra da douzañ evit ur beleg.
III.
(1) Bezañ tost da douzañ kein ul laouenn-dar : voir laouenn.
(2) Touzañ ar maout da ub. : voir maout.