m. –où Tarière.
I.
●(1499) Ca 193b. Tarazr. g. taryere a percier. ●(1633) Nom 196b. Terebra : tariere, taraut : talaëzr, guimelet.
●(1659) SCger 115b. tariere, tr. «talazr.» ●124b. virbrequin, tr. «talazr.» ●174a. tarazr, tr. «tariere.» ●(1732) GReg 907a. Tariere, ou teriere, tr. «Talazr. p. talazrou. tarazr. p. tarazrou. talaër. p. talaërou. Van[netois] tarér. p. tareréü. terér. p. tereréü.»
●(1849) LLB 103. Ul lah a eih troeted toulet ged un tarèr.
II. Bezañ toulloù talar en e benn : ne pas être bouché, comprendre.
●(1931) VALL 74. Je ne suis pas bouché, tr. F. Vallée, «n'eus ket a doullou talar em penn.»