tailhenn

f. –où

(1) Tranche.

●(1744) L'Arm 389b. Trenche. De jambon, tr. «Tailleenn ou Tællenn ou Teêll, jambon.»

(2) Morceau.

●(1954) VAZA 50. un dailhenn vrav a gig bevin. ●192. Tailhenn : un tamm mat (n'eo ket un drailhenn, a zo ar c'hontrol). ●(1955) VBRU 155. paeañ un dailhenn vat arc'hant.