m. –ed (en plt de qqn) Personne trapue.
●(1896) GMB 700. tréc[orois] torgos, tagos Rev. celt. XVI, 230.
●(1926) FHAB C'hwevrer 62. eun tagoz a baotr bruchedet ledan. ●(1957) AMAH 26. tammoù tagosed a vent ganin-me. ●(1963) LLMM 99/267. ne oa nemet un tagos klañvidik, dalc’het gant ur paz diroll.