s. (droit)
(1) Succession, héritage.
●(1869) FHB 232/183a. ar benneres a dlie e unan kaout ar susit eus daou rum dud asembles.
●(1906) BOBL Ebrel. da biou e vezo ar susit. (d'après KBSA 215). ●(1945) GPRV 86. Roet en deus d'eoc'h eul lodenn eus ar susit.
(2) Renkañ ar susit : régler la succession.
●(1942) SAV 23/65. Lavaret e voe d'ezi e oa ret kaout sin (procuration) ar susitourien a-barz renka ar susit (régler la succession).
(3) Kaout e susit : recevoir par voie de succession.
●(1906) CDFi octobre. ar pez am eus bet e susit digant va c'herent. (d'après KBSA 122). ●(1978) BAHE 97-98/9. Legadiñ a ran deoc'h en herezh / Ar pezh hon eus bet e susit.
(4) Kaout ar susit digant ub. : succéder à qqn.
●(1905) BOBL 04 novembre 59/2d. Eur bloaz a oa e oant dimezet, ha n'o doa bugel ebet da gaout ar susit diganto.