adj.
(1) Brûlé à la surface.
●(1633) Nom 100b. Sideratio : bruslure d'arbres, ou autre gatement : losquadur an guez pe pa vezont siullet (lire : suillet).
●(1732) GReg 685b. Pain dont la croûte est brûlée, tr. «Bara suilhet. bara sulyet.»
●(1874) POG 74. eur geuneuden zuliet.
●(1910) MAKE 74. C'houez ar pilhou suilhet hag an tont devet. ●(1928) TAPO 8. ha diouall na vefe panen pe suilhet ar bara.
►[empl. comme subst.] C'hwezh ar suilhet : odeur de brûlé.
●(1970) BHAF 387. Suliet. Devet, losket. «C'houez ar suliet a zo gand an afer !», da lavared eo : c'houez fall.