skolaat

v. tr. d.

(1) Instruire.

●(1790) MG 37. n'en doh quet bet scoleit èl er Velean.

●(1844) LZBg 2^l blezad-1^añ lodenn 116. Hilleih a vugalé a mès de scôlat. ●(1856) GRD 106. en trebilleu bras-cé guet péré é ta en Eutru Doué de scôlat e Sænt.

●(1907) BSPD I 156. skolat er roué azivout er fé. ●(1910) MBJL 19. hen a skolaas ar venec'h santel.

(2) sens fig. =

●(1790) MG 70. En nan, er misèr, en aneouid e scola assès un dén.