adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) (Regard) hagard, effaré.
●(1846) DGG 474. Un den e coler a zo un den emeaz anezan e-unan : crêna a ra e oll isili ; squelf eo en e zellou. ●(1866) FHB 83/247a. an hini toc'hor, liou ar maro varnezhan, he zaoulagad skelf. ●(1868) FHB 183/209a. tud discrepez, liou ar pec'het var ho min, ho daoulagad skeulf. ●(1869) FHB 216/55a. scalf ho daoulagad evel pa vijen scodaillet. ●(1872) ROU 82a. Effaré, tr. «scuelf (e zaoulagad).» ●83b. Etincelant (de fureur), tr. «Scuelf, scalf (e zaoulagad).» ●87a. Hagard, tr. «Skoelf e zaoulagad.» ●(1870) FHB 272/86a. He zaoulagad a ioa skeulf evel daou gef tan. ●(1876) TDE.BF 573b. Skoerj, adj. B[atz], tr. «Arrogant, effronté, hagard, parlant de la mine, des yeux.» ●Daoulagad skoerj, penn skoerj, tr. «qui a les yeux effrontés.» ●(1878) EKG II 283. Daoulagad ar zoudarded a ioa skerj enn ho fenn. ●(1889) ISV 486. Aoun rak petra ? eme ar poder, skeulf he zaoulagad.
●(1905) HFBI 56. dont a mont â réa dré an ti, skelf hé daoulagat, énvel deus daoulagad eur féméllen, péhini a vijé ganti var ê zro ê ré vian, ac ê teugé eur muntreur bennac, d'ho lémel digant'hi. ●(1931) VALL 351b. Hagard, tr. «skoelf, skeulf (et (sk(o)erj).» ●(1957) AMAH 52. rak bez’ oa daoulagad skoelf en o fenn hag ul liv warno evel pa vije bet tremen poent o nouiñ.
(2) (Tête) =
●(1867) FHB 131/226a. skerch ma vez ho fenn. ●(1877) EKG I 256. skerj ho fenn, entanet ho daoulagad. ●(1878) EKG II 72-73. skelf ho fenn, entanet ho daoulagad.
B. (en plt du feu) Très brillant.
●(1874) FHB 503/262a. An tour tan a dle beza unan euz ar c'henta clas, gant tan skeulf.
C. (en plt d'un animal) =
●(1921) FHAB Meurzh 52. gouenn skerj ar gwazi.
II. Adv. Sellet skoelf : regarder hagardement.
●(1909) FHAB Kerzu 383. Ar Bi ne zaleas ket da zellet skeulf en dro dezan.