sklingerniñ

v. intr. = lugerniñ.

●(17--) TE 364. er vertuyeu e sclinguêrn.

●(1838) DMB 14. Er boketteu a sclinguern de vitin. ●(1844) LZBg 2^l blezad-1^añ lodenn 22. ean (...) a huélas sænt ha santésèd é sclinguernein.