adj.
(1) Accablant.
●(1857) HTB 176. N'en deuz netra ken sammuz evel da vean c'huitet an okasion. ●(1866) LZBt Gouere 159. eul labour ken sammuz ha kel louz. ●(1883) MIL 105. Al labouriou-hent ne oant tamm sammusoc'h eget hirio.
●(1921) FHAB Ebrel 88. Benviachou nevez a deue (…). Kalz sammusoc'h e oant d'al loened stag outo eget ar benviachou a oa beteg-hen.
(2) (en plt d'aliments) Lourd, peu digeste.
●(1978) BAHE 97-98/60. boued sammus, ponner, diaes da dreizhañ.