salead

m. –où

(1) Époque.

●(1887) LZBg 45^et blezad-3^e lodenn 147. ér saléadeu-men. ●(1896) HISger 4. Er saléad-hont, tr. «à cette époque.»

●(1900) LZBg 57 blezad-1^añ lodenn 7. ér saléad devéhan-men. ●(1903) LZBg Du 245. ér saléad gloézus-men. ●(1906) HIVL 116. Ér saléad-sé. ●(1907) DIHU 24/397. Ér saléad-hont. ●(1910) ISBR 240. ur saléad a beah. ●(1934) MAAZ 48. d'er saléad-sé. ●(1939) KOLM 119. d'er saléadeu-sé. ●128. ur saléad aral.

(2) Ur salead àr-lerc'h : quelque temps après.

●(1910) ISBR 214. Distroein e hras goudézé de Vreih aveit merùel ur saléad arlerh.