f. –i, –où
(1) Plage de sable ; sablière.
●(1659) SCger 107a. sablonniere, tr. «sabrec.» ●(1732) GReg 836a. Sablière, lieu d'où l'on tire du sable pour bâtir, tr. «Van[netois] sabrecg. p. sabregou. Van[netois] sablecg. p. guéü.» ●(17--) VO 68. é creis ur sablêq ar vordèn ur riviér. ●(17--) TE 67. hac en intèrras én ur sablêq.
●(1904) LZBg Gouere 159. get eun a stokein ur sableg e gavér én tural ag en inizen. ●(1913) AVIE 89. un amoed a zén en des saùet é di ar er sableg. ●(1970) GSBG 79. (Groe) sableg Lokmaria, tr. «la plage de Locmaria.» ●80. ar sableg vras, tr. «la grande plage.»
(2) Sablier.
●(1732) GReg 836a. Sable, horloge de sable, tr. «Van[netois] sablecg. p. guéü.»
●(1925) VINV 57. Én un dorn dehou é oé ur sableg de verchein pegement en des peb unan de viùein.