v. cf. gragachat
I. V. intr.
A.
(1) (en plt d'oiseaux) Jacasser.
●(1867) MGK 22. AR big a-vad, o ragachat, / A dorre pennou tud ann ti. ●(1870) FHB 290/227a. evel eur penn kegin ne oar nemet ragachad ha braead dioc'h ma vez en imor.
●(1949) KROB 17/14. Ar gwennilied en em zastum araok mont kuit : ragachat a reont kenetrezo. ●(1978) BAHE 97-98/23. ur big e toull an nor o ragachat.
(2) (en plt de l'eau) Bruire.
●(1949) SIZH 43. Chourganañ a rae a-unan gant ar bouilhoù dour o ragachat en o foullig.
B. (en plt de qqn)
(1) =
●(18--) CST 56. Arabat fazia ! E skol ar barrez ne vez graet nemeur nemet degachi, ragachi, skriva, ober «chifr», hag ive eun tamm katekiz.
(2) Jacasser, piaillier, bavarder bruyament.
●(1876) TDE.BF 535b. Ragachat, v. n., tr. «babiller comme font des femmes assemblées.»
●(1927) GERI.Ern 495. ragachat, ragachi, tr. «caqueter, babiller, injurier.» ●(1931) VALL 61b. Bavarder, tr. «ragachi.» ●(1943) TRHS 42. lezel ar merc'hed da ragachiñ.
II. V. tr. d. Bredouiller.
●(1931) VALL 81a. Bredouiller un peu de breton, tr. «ragachat eun tamm brezoneg.»