[penn + rann]
f. –où (grammaire) Racine, radical.
●(1947) YBBK 108. Ar silabenn digemm kan eo pennrann ar verb kanañ. (…) Peurvuiañ e chom digemm-kaer ar bennrann a-hed an displegadur.
Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...