m. –ed, ezhec'h
I. (en plt de qqn)
(1) Homme.
●(1499) Ca 27b. Bronn ozech. g. mamelle dhomme. ●98a. Gour hac ozech tout vng ibi vide. ●151a. Ozech alias gour. g. homme. ●(c.1500) Cb 88b. cest mouuoir le cul. et appartient aux hommes. b. fregerez ozech.
●(1834) SIM 101. Daou ozac'h a deuas d'am c'haout. ●(1867) MGK 131. ezec'h zo re varvek.
(2) Mari, époux.
●(1530) Pm 175. Pe eff ozech pe yuez groec, tr. «Qu'il soit époux ou aussi épouse.» ●(1580) G 303. Groaguez hac ezech, tr. «Femmes et maris.»
●(1659) SCger 66a. homme marié, tr. «ozec'h, p. ezec'h.» ●162a. ozec'h p. ezec'h, tr. «homme marié.» ●(c.1680) NG 1161. En eheh ha grouagué. ●(1710) IN I 266. æzec'h, graguez, bugale, mignonet. ●(1732) GReg 497b. Homme marié, tr. «Ozac'h. p. ezac'h. ozeac'h. p. ezeac'h. ozæc'h. p. ezæc'h. Van[netois] oahah. ohah. pp. eheh.» ●(1790/94) PC I 224. A gant o peleien eseh – Gant o curees ac o persounes – No peso mui queus do meneh.
●(1846) DGG 194. Deveriou an ezec'h en andret o groaguez. ●(18--) SBI II 72. Gwasâd 'ra d'ann ozac'h, tr. «Le mal du mari s'aggrave.»
●(1902) PIGO I 153. eun ôch mad a goste Kemper. ●(1911) BUAZperrot 115. ezec'h ha ne vevent ket kaër gant o gwragez.
(3) Chef de famille, patriarche.
●(1889) ISV 455. eun tiec eus ar re genta, eun ozac'h mad, eur moundian. ●(18--) KTB.ms 14 p 51. Merc'h an oac'h.
●(1902) PIGO I x. Arru an ôc'h hag e dud d'o c'hoan. ●153. eun ôc'h mad a goste Kemper.
II. (botanique) Skouarn-an-ozhac'h-kozh : achillée millefeuille Achillea millefolium.
●(1732) GReg 491a. L'herbe au charpentier, & au cocher. (On l'appelle autrement, mille feüille, ou l'oreille du petit bonhome, tr. «scouarn an ozac'hicq-coz.»
●(1890) MOA 104b. Achyllée, plante dite herbe aux charpentiers, tr. «skouarn-ann-ozac'h-koz. (Nom de fantaisie).»