orimantoù

plur. Façons, manières.

●(c.1718) CHal.ms ii. que de façons, tr. «guet a orimanteu, guet a fa'connieu, guet a c'hrig c'hrimaceu.»

●(1927) GERI.Ern 426. orimanteu V[annetais] pl., tr. «Grimaces, façons.» ●(1975) YABA 12.04. N'hon es ket dobér a orimanteu.