f. –où
I. (agriculture) Petit champ.
●(1967) BAHE 52/19. Ar parkoù bihan a zoug peurvuiañ an anv a Ogell. ●(1969) BAHE 60/25. o tastum gouzer en ogell ar c'hoad. ●(1970) BHAF 115. treuzi eun ogell trihornieg. ●385. ogell. Park bihan, trihornieg ar peurliesa.
II. sens fig.
(1) Digeriñ e ogell : ouvrir sa bouche (pour parler ; rester bouche bée).
●(1970) BHAF 385. Lavaret e vez ive : «Emañ adarre o tigeri e ogell.», i.e. e henou. ●(1977) LLMM 184/370. Amañ e oa neuze evit an arvoriad yaouank e oan peadra da zigeriñ e ogell. ●(1978) EMGI 14. E keit-se, ne oan ket chomet me da zigeriñ va ogell.
(2) Serriñ e ogell : fermer sa gueule.
●(1975) BAHE 87/13. Amzer d'egile da adserriñ e ogell.