f. –où Auge.
●(1732) GReg 66a. Auge, tr. Van[netois] offeñ. p. offenneü.»
●(1876) TIM 113. hag er housquas én offen. ●(1879) GDI 55. ur hroaidur cousquet én un offen. ●(1897) EST 72. Deu ha deu, piar ha piar, a bep tu d'en ofen.
●(1907) VBFV.bf 56b. ofen, f. pl. eu, tr. «auge, crèche, mangeoire.»