adj.
(1) Jaloux.
●(1659) SCger 67b. ialoux, tr. «oasus.» ●161b. oazus, tr. «ialoux.» ●(1732) GReg 506b. Etre jaloux de sa femme, tr. «Beza oazus eus e c'hrecg.» ●Etre jalouse de son mari, tr. «Beza oazus eus he ozac'h.»
●(1834) APD 14. en Doue oazus.
●(1908) FHAB Meurzh 89. Kounnar ar vaouez oazuz. (d'après Parres ar Vretoned). ●92. Ar c'hrac'h oazuz a rogas ar paper-se. ●(1923) KNOL 266. Cheun oa oazus ouz e vreur bihan.
(2) Envieux, jaloux.
●(1612) Cnf.epist 7. oazus à enor an Autrou Doué. ●35. Doctoret oazeus ha desireus.
●(1839) BSI 122. Mary oazus evel Isidor da blijout da Zoue.
(3) Zélé.
●(1834) SIM 99. rac ar garg a deputet a exich beza oazus.