n. pr. biblique. Noé.
(1) Noe gozh : le vieux Noé.
●(1957) AMAH 220. E dibenn miz c’hwevrer 1936 e loc’his ’ta d’abardaez noz diouzh Alfortville war vourzh e garr « Talbot » hag a denne d’arc’h Noe gozh, rak bez’ oa ennañ pemp kristen – va gwreg ha me, ar perc’henn gant e bried Nini hag e verc’h Loïza – daou gi, pevar c’hazh, teir goulm, un dousenn brizh-perrokidi ha nav seran.
(2) Kozh evel Noe / Kozh-Noe : très vieux.
●(1923) KNOL 168 (L) K. Jezegou. Kerkoulz, ive, deuet e oa, brema, da veza koz-noe.
(3) Arc’h Noe : voir arc'h .1