f. –où, nervoù
I. (anatomie) Nerf.
●(1557) B 460. gant bizyer calet (...) / Ha neruou tenn a egennet / Ez vezo he quil quen pilet / na alhe quet he remedaff, tr. «à grands coups de bâton (…) et de durs nerfs de bœufs ; son dos sera si bien battu, qu'il n'y aura pas de remède.» ●(1633) Nom 14a. Neruus : nerf : neruen, neruou.
●(1659) SCger 83a. nerf, tr. «neruen p. neruennou.» ●(1710) IN I 309. etre an nervennou hac ar gouaziet. ●(1732) GReg 655a. Nerf, tr. «Nervenn. p. nervennou.» ●(17--) TE 49. en nærhèn ag é vorhèd.
●(1854) PSA II 94. chetui azé er stennadur dehuéhan a nerhenneu ur horv e zou é tennein doh er marhue.
●(1906) HIVL 158. ne oé ér mél eskern droug erbet, mes èl ma oé neoah goask ar er vélen-sé hag èl mé ma hi en des bili ar er nerhenneu, é kavé get hou é oé en dra-sé e oé kauz ma oé marù é ziùhar. ●(1907) VBFV.bf 56a. nerhen, f. pl. neu, tr. «nerf.» ●(1917) LILH 01a C'hwevrer. aveit distennein me spered ha me nerhenneu.
II. (architecture)
(1) Nervure.
●(1924) ARVG Here 225. Al lambrusk a zo e koad, e giz ar XVI et kantved, (Renaissance) ha grêt eo ken mat, gant e banellou torosennet hag e nervennou teo.
(2) Nervenn-volz : nervure de voûte.
●(1929) FHAB Mae 172. En diabarz n'eus nemet eur chapel kroaz. Ar vali greiz, gant he filieri teo, koulonennou bihan tro-dro d'ezo, hag he bolz kroazigellet he nervennou, a zo kaer da welet.