Devri

nañv / nañvig

nañv / nañvig

s. & adv.

I. S. Allure lente.

II. Loc. adv. War-nañv(-kaer) : doucement.

►[form. comb.]

S1 war ma nañv

(1903) MBJJ 328. Daoust d'in da gerzet war ma nanf.

S2 war da nañv

(1792) BD 288. gonit ary chom voar da nan, tr. «Tu gagneras si tu prends du temps.»

S3m war e nañv

(1732) GReg 28B. Aller bellement, tr. «mont var ê naou

(1908) PIGO II 137. Kadiou 'oa dizroet en keit ze, war e nanv-kaer.

L1 war hon nañv

(1896) LZBt Meurzh 18. mont war hon nan-ik.

L2 war ho nañv

(17--) EN 1500. huy deud voair o nanf. ●(17--) BMa 133. Hed voar ô nan ep prez na mal, tr. «Allez tranquillement, sans presse ni hâte.»

L3 war o nañv

(1869) KTB.ms 15 p 201. a dalc'has da vont, met war ho nañ.

►[form. comb.]

S1 war va nañvigoù

(1957) AMAH 230. ha zoken mont d’heoliañ gant va chas nepell diouzh ar gêr, ha bale war va nanigoù.

III. enfant.

(1) Berceuse.

(1935) ANTO 27. An tren a rae eun dourni pell diouz beza ker kouskus ha nañ-nañ-nañig ma magerez ouz ma luskellat gwechall.

(2) Mont d'ober nañ-nañ : aller au lit.

(1931) GWAL 136-137/429. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Nañ-nañ (ger bugel) : dodo, toutouig. Monet d'ober nañ-nañ : monet d'e wele.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...