v.
(1) V. tr. d. Salir, maculer, souiller.
●(1732) GReg 451a. Gâter, soüiller, tacher, tr. «Treg[or] mastarañ. pr. mastaret.» ●841a. Salir, gâter, soüiller, tr. «mastari. mastara. ppf. mastaret.»
●(1857) HTB 5. Mes hep dale hoc'h euz mastaret ar sae-ze. ●(1863) GBI II 74. Gant aoun mastari ho koeffo, tr. «De crainte de salir vos coiffes.» ●(1867) FHB 104/412b. sklabeza, mastara, saôtra, goalla eun dra zakr. ●(1872) ROU 102a. Salir, tr. «Mastara.» ●103b. Souiller, tr. «Mastara.» ●(1876) TDE.BF 444b. Mastara, v. a., tr. «Salir ; p. et.»
●(1902) PIGO I 81. Merc'hik a gar lipad gweren / A vastaro prest he rozen. ●(1908) PIGO II 90. Petra ra d'ac'h dont da vastari ma zi d'in ? ●(1925) FHAB Gouere 253. Mastari paper.
(2) V. pron. réfl. En em vastariñ : se souiller moralement.
●(1852) MML 160. enem oalc'hîn dimeus ar c'hrimo deus pere a nefoa enem vastaret.
●(1912) BUAZpermoal 744. hag en em vastari a reont en kement a anavezont. ●(1914) FHAB Gouere 221. evit en em vastara er gwad hag e pep seurt torfejou heuzus.