adj. Estropié, mutilé.
●(1647) Am 777. Mac’haignet, tr. « Estropié »
●(1821) SST 83. Er ré mahignet. ●(1879) MGZ 245. an dud magned.
●(1907) PERS 371. ho izili gouliet pe mac'haniet. ●(1907) AVKA 67. tud magnet, tud dall, tud kam, tud seziet. ●72. an den magnet. ●(1908) PIGO II 144. Mont a refont d'ar gêr, bornet, monset, kammet, mac'hagnet. ●(1911) BUAZperrot 113. eur grouadurez mac'hagnet ha dic'hras. ●(1925) KANNgwital 274/6. an dud mac'hagnet. ●(1958) BLBR 109/6. ar pare d'eur hlañvour pe d'eun den mahagnet. ●an dud tohor ha mahagnet a zirede di.