adj.
(1) Embrouillé.
●(1732) GReg 196a. Confus, use. mêlé, embroüillé, tr. «luzyet. luyet.»
●(1917) LZBt Gouere 2. bleo ha barv luriet. ●(1925) CHIM 9. e varo hir ha luiet. ●(1939) MGGD 82. da zirouestla al lost luziet.
(2) sens fig. Compliqué.
●(1896) LZBt Meurzh 14. Eur guden gwell luriet oa hon-nez marvad, ha zeblantout a re ne vije ket diluriet biskoaz.
●(1909) BOBL 14 août 242/2d. Ar muia luiet da zeski. ●(1914) DFBP 59b. complexe, tr. «Luiet.»
(3) Confus.
●(1967) BAHE 51/5-6. menozioù sklaer ha menozioù luziet a vo ret dezho didoueziañ.
(4) Bezañ luziet en udb. : être empêtré dans qqc.
●(17--) TE 36. ur meud louiét dré é guern én ur bod spern.
●(1836) FLF 13. Ar leon a chommas luyet er rouejou. ●(1867) BUE 210. da welet piz ar c'hojo en em gav pevien leuiet enn-he.
●(1902) MBKJ 187. tud luiet er pec'hed (…) hag a zo distroet var ann hent mad.