f. –où
(1) Embouteillage.
●(1903) MBJJ 107. 'N eur arruout en Jeruzalem : luiasen kirri. ●109. biskoaz luiasen n'am euz gwelet evel homan.
(2) Complication, embrouillamini.
●(1918) LZBt Mae 7. Ha neuze well eo tol evez, rak luriasen a vefe o vont da zikour anean [ar mevier]. ●(1918) LZBt Gouere 26. Meur a luriasen a dleen kât c'hoaz abeurz ma fôtr. ●(1931) VALL 248b. Embrouillamini, tr. «T[régor] lu(z)iasenn f.»
(3) Situation confuse.
●(1910) MBJL 175. hag an oll a dle santout ec'h ê koueet ar gouarnamant er luiasen-man dre vank a sans vat. ●(2003) TONKA 36. O ! petore leuriasenn ! ●leuriasenn : meskaj spontus a zo.
(4) Discours qui manque de clarté.
●(1961) BAHE 27/22. ne zeue nemet ul luziasenn gantañ.