adj. Brillant.
I.
●(c.1500) Cb 29a. [brandon] Jtem faculentus / a / um. g. luysant / cler. b. luguernus.
●(1732) GReg 586a. Luisant, ante, qui brille qui éclate, tr. «Luguernus.» ●779a. Raionnant, ante, environné de raïons, tr. «luguernus.»
●(1821) SST 83. Corveu er ré eurus e vou (…) luguernus. ●(1849) LLB 901. É rastel hag é strep hag é bâl ligernus. ●(1849) LLBg I 2. en heol zou ligernus. ●(1857) HTB 23. lugernuz evel gwer. ●(1877) EFV 25. Quentéh direc er bobl é apparissas a drès é bèn ur gogussen ligùernus péhani en hum chanjas é deur hag er golhas pen-d'er-ben.
●(1902) PIGO I 197. lugernuz evel milouriou. ●(1903) MBJJ 58. war c'houre an dour lugernuz. ●(1907) PERS 56. ken lugernuz he zaoulagad. ●(1924) BILZbubr Mae/950. plun e lost gwer c'hlas, lugernus, o vransigellat war e gein [ar c'hilhog].
II.
(1) Lugernus evel tan : voir tan.
(2) Lugernus evel an heol : voir heol.
(3) Lugernus evel gwer : voir gwer .2.