m. –où péjor.
(1) Personne qui travaille assise.
●(1935) ANTO 53. ar gemenerien, kel lies a louf-torchenn hag a hini anezo.
(2) par ext. Rond de cuir, bureaucrate, scribouillard, personne qui travaille assis.
●(1909) TOJA 22. Louf-torchen ar c'hurun ! ●(1928) BREI 58/2b. eur c'hoz den a vureo, louf-torchen. ●(1955) VBRU 118. betek an disterañ louf-torchenn. ●(1956) LLMM 58/18. lugudenniñ e touez ur bagad louf-torchennoù. ●(1957) AMAH 59. bezañ degemeret evel louf-torchenn e pennkarter an archerien.