n. de l. Locmariaquer.
(1) Lokmaria-Kaer.
●(1732) GReg 958b. Locmarya-kær (...) êl leac'h ma ez idy brémâ Ilis Lom-Marya-Kær. ●(1748) CI.pou 83. Lomariaquèr.
●(1847) FVR 303. ginidig euz a Lokmariaker. ●(1895) (1932) FOVE 19. Chetu penaus é hrér, pe lardér er ronsed / Barh é Lokmariaker, é Krah, barh en Drinded.
●(1902) LZBg Mae 102. Lokmariakér. ●(1930) EBKE 108. Deviz zr varzéz Gwenfrewi ar Daul er Varhadizion é Lok-maria-ker. ●(1971) LLMM 149/407. E-kichen maenhir Lokmariaker hon eus kejet gant ur strolladig tud laouen.
(2) [Toponymie locale]
●(1732) GReg 948b. mane Cesar.
●(1909) CARN 55. près du galgal de ce nom, Manni er Hroeg, montagne de la vieille. ●(1930) DIHU 223/3. Taol er varhadizion é Lokmariaker. ●(1939) DIHU 330. Taol er Varchañned.