loeviñ

v. intr. Moisir.

●(1905) BREH 9. a pe ne chomehé ket de luèuein é stang er venalen. ●(1907) VBFV.bf 49b. luèuein (b[as] van[netais] leudein, v. n., tr. «moisir.»

►sens fig.

●(1939) RIBA 127. n'ou laosket ket [er groagé] de luèuein én ou lizidanded.