v. intr.
(1) S'intimider.
●(1867) FHB 146/335a. Bertele gouscoude ne lente ket. ●(1871) FHB 310/386a. Cals tud vad a lente, hag a iea ebiou ep lavaret ger. ●(1872) ROU 90a. Intimider, tr. «Lacaat da lenta.» ●(1874) FHB 503/263a. Ian Valter ne lentas ket. ●(1880) SAB 218. Pilat o lenta a reas dispenn e gorf sacr.
(2) Lentañ ouzh ub. : être, devenir timide devant qqn.
●(1890) MOA 311a. Il s'intimida devant moi, tr. «lenta a reaz ouzin.»