m. –où
(1) Dire.
●(1869) KTB.ms 15 p 103. hag a oe souezet braz, herve he lâret.
●(1907) BSPD I 18. splann é tiskoas dirak en ol ne oé ou larédeu meit geuiér. ●(1907) BSPD II 583. ne hré kaz erbet ag ou larédeu. ●(1925) SFKH 43. grés de laréieu é hroeg. ●(1931) VALL 220b. on-dit, tr. «lavared m.» ●les dires, tr. «lavaredou.»
(2) Dicton.
●(1925) SFKH 19. Un dé ma oé en Eutru é teviz get é veitour, é ta dehon de zisplég er laré-men hag en hanaùamb rah : «Dré natur, emé ean, er gèvr e ia de brons.»