n. de l. Lanmérin.
(1) Lanvilin.
●(1847) GBI II 254. Me 'zo merc'h un hostizes a barous Lanmerin, / Am eûs bet er bloaz-man ur bugel, siouas d'in. ●(18--) OLLI 273. Cantic spir., Var buez Santes Brigida, Pehini e deveus en Ilis devot e parres Lanvilin.
●(1913) EHTR 25. On se demande s'il ne fut pas le fondateur de Lan-Merin appelé en breton Lan-Vilin. ●(1980) (2005) IFTR 298. bourk Lanvilin pa 'n arrias / E vestrez koant e rankontras.
(2) Blason populaire : Lanvilin paour.
(3) Conte.
●(1990) SKVR 18/70a. Me oa bet an deiz all en Lanvilin, / Hag e welis un naer o tennañ lin, / Hag al logodenn hag ar c'hazh / O tougen lin war ar c'hravazh, / Ha c'hoazh lare al logodenn d'ar c'hazh / Lakat warni e tougche c'hoazh.