v.
I. V. intr.
A.
(1) (en plt du vent) Forcir.
●(1978) BZNZ 46. (Lilia-Plougernev) Deuet an avel da lañsiñ, hag ar vag a zo bet lounket, tr. (THAB 1/32) «Le vent a forci et le bateau a été englouti.»
(3) Commencer.
●(1978) PLVB 99. setu prest ar chanter da lañsañ.
(4) Partir, démarrer.
●(1978) PLVB 103. pa oad tout prest da lañsañ. (...) Yao ! Emaomp lañset. ●(1984) HBPD 248. é lansein abret ag er mintin hag éh arriù é kér ar-dro unek ér.
(5) Aller vite.
●(1919) BUBR 5/124. Ar peur-rest ac'hanomp a zalc'h da lansa war-draou.
B. Lañsañ war.
(1) (en plt de qqn qui devance) Distancer.
●(1972) BAHE 74/10-11. e voe souezhet a-walc'h Yann Garre o welout an holl vatimantoù all o lañsañ war e hini (…) perak e chomomp-ni war-lerc'h evel-se ?
(2) (en plt. d'un poursuivant) Gagner du terrain sur, remonter.
●(1969) BAHE 62/52. ar bleizi (…) Un toullad brav e seblantent bezañ ; lañsañ a raent tamm ha tamm war war al loen-kezeg.
(3) Avoir de l'avantage.
●(1920) KZVr 368 - 21/03/20. lansa, tr. «avoir de l'avantage.» ●lañsa 'ra heman war e vreur en ment, en studi.
II. V. tr. d.
(1) Lancer, jeter loin.
●(1659) SCger 155b. lança, tr. «ietter.» ●(1732) GReg 509a. Lancer le javelot, tr. «Lançza ar gavlod.» ●560b. Lancer, jetter avec violence, tr. «Lançza. pr. lançzet.»
(2) Lancer (un moteur, etc.).
●(1907) VBFV.bf 46a. lansein, v. a., tr. «lancer.»
►absol.
●(1978) PLVB 55. paotred ar mekanik a stag da lañsañ. Mevar o devo chañs, rak n'eo ket atav ar wech kentañ e fell d'ar moteur mont en-dro (...) Setu emañ lañset.
(3) Vomir.
●(1659) SCger 126a. vomir, tr. «lança.» ●(1732) GReg 969b. Vomir, rejetter par la bouche, tr. «Lançza. pr. lançzet. lançza divar e galoun.» ●970a. Il a vomi le vin qu'il avoit bû, tr. «Lançzet èn deus ar guïn èn devoa evet.»
●(1876) TDE.BF 390a. Lañsa, v. n., tr. «Vomir, parlant d'un homme ivre.»
●(1904) DBFV 46a. lansein diar er galon, tr. «rendre, vomir ce qu'on a sur l'estomac.» ●(1982) PBLS 97. (Langoned) lañsañ, tr. «rendre, vomir.»
►absol.
●(1633) Nom 260a. Nausea : appetit de vomir : chouant da vomissaff, appetit da lançaff.
●(1732) GReg 970a. Avoir envie de vomir, tr. «Cahout c'hoant da lançza divar e galoun.»
III. V. pron. réfl. En em lañsiñ.
(1) =
●(1790) MG 387. hou pehai assaiét hum lancein é danné en nessan dré voyandeu diléal.
(2) =
●(1576) Gk I 258. an ré (...) ho hem lancz var guiryou an belegyen.
(3) S'élancer.
●(1732) GReg 327b. S'élancer, se lancer, se jetter, tr. «En hem lançza.»
●(1907) VBFV.bf 46a. hum lansein, tr. «s'élancer.»