v. intr. Languir.
●(1499) Ca 120b. Langour. g. langueur vide in languissaff. ●Languissaff. g. languir. viure en grand doleur de maladie.
●(1659) SCger 72a. languir, tr. «languissa.» ●(1710) IN I 398. an adversour, pehini a bretant hon lentaat hac hon languissa en œuvrou mad. ●(1732) GReg 562a. Languir, tr. «Languiçza. languiçzat. ppr. languiçzet. Van[netois] languiçzeiñ. languiçzal. ppr. et.»
●(1835) AMV 244. Me (…) a languis disec'het gant astuz ha glac'har ! ●(1838) OVD 120. languissal pêl-amzér. ●(1857) LVH 208. en hirreah-cé e hra d'em horv languissal. ●(1868) FHB 191/273b. hag ac'houdevez e talc'has da langissa.