kunujenniñ

v. tr. d. Injurier.

●(1876) TDE.BF 341b. Keunujenni, v. n., tr. «proférer des imprécations.»

●(1931) VALL 391a. Injurier, tr. «kunujenni.» ●395a. Insulter, tr. «kunujenni.» ●(1959) TGPB 79. Aner eo dit kunujenniñ ha dismegañsiñ, ne ra van ebet ouzh da veogadennoù.