v.
I. V. intr.
(1) Se courber.
●(1659) SCger 93b. plier le corps comme vn arc, tr. «cromma.» ●140a. crouma, tr. «se courber.»
●(1911) BUAZperrot 240. eur beac'h pounner a laka ac'hanomp da groumma varzu an douar. ●(1962) BREZ 63/2. ma strake he dent en he fenn ha ma kromme he c'hein, chugudet holl.
(2) Krommañ gant ar riv : se recroqueviller de froid.
●(1857) CBF 2. Kroummet eo va douarn gant ar riou, tr. «J'ai grand froid aux mains.» ●(1860) BAL 75. Ac e rancfe un den dua gant an naoun, crouma gant ar riou.
II. V. tr. d.
(1) Courber.
●(c.1500) Cb 53b. [croc] g. courber / flechir. b. pleguaff / croumaff.
●(1659) SCger 33a. courber, tr. «crouma.» ●(c.1718) CHal.ms iii. replier son corps, tr. «him grommein, crommein e gorf hoüah.» ●(1732) GReg 224b. Courber, tr. «Croumma. pr. croummet. (Van[netois] cromeiñ pr. et.» ●(1744) L'Arm 81a. Courber, tr. «Crommein.»
●(1824) BAM 6. Laqueet e oe var e gorf noaz louaniou arm rusiet en tan, pere a duas da grouma e isily ha da sivera e oasiet. ●(1880) SAB 181. divoall na deufe ar press labour (…) da groma ahanomp re ouz an douar.
(2) Krommañ e veg : faire la grimace.
●(1903) JOZO 71. É huchal par me hel hag é krommein é veg, tr. «en ‘huchant' tant qu'il peut et en faisant des grimaces avec la bouche.»
III. V. pron. réfl. En em grommañ : se courber.
●(1659) SCger 93b. plier le corps comme vn arc, tr. «en em crommi.» ●(c.1718) CHal.ms iii. replier son corps, tr. «him grommein, crommein e gorf hoüah.»
●(1914) RNDL 47. Edan méh me fehed en um gromma me hein. ●(1925) BILZ 124. An hent a heuilhe ar gourlenn ; en em gromma a rê en-dro d'ean.